Περιοδικό HELLO

''ΓΥΡΙΣΕ ΣΕΛΙΔΑ'' στα ευπώλητα

«Η τεχνολογία δεν καταργεί το βιβλίο»

Μια συνέντευξη στην εφημερίδα ΄΄ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ΄΄ της Κύπρου.

 http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=97121

 Με αφορμή την κυκλοφορία του 13ου του βιβλίου μιλάει στην «Κ» για το μέλλον του βιβλίου 

Του Μιχάλη Χριστοδούλου.

«Οι ήρωες μου έχουν αρχές και αξίες και ξέρουν ν’ αγαπούν και να σέβονται τους άλλους»

Αρχή φόρμας

Τέλος φόρμας

(Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Γνώμη της Θράκης) http://www.gnomionline.gr/greece/130-culture/48352-gn48352
Συντάχθηκε απο τον Βασίλη Κάργα
Πέμπτη, 12 Ιούλιος 2012 08:22
Ένα ανθρωπιστικό, αντιρατσιστικό βιβλίο είναι το τελευταίο μυθιστόρημα του πολυδιαβασμένου συγγραφέα Όμηρου Αβραμίδη «Γύρισε σελίδα», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ. Ο συγγραφέας από την Κύπρο, με το συγκλονιστικό νούμερο των 500.000 πωλήσεων βιβλίων στο ενεργητικό του, με αφορμή την έκδοση του  δέκατου τρίτου βιβλίου του το οποίο έχει χαρακτηρισθεί ως το απόλυτο συναισθηματικό μυθιστόρημα της χρονιάς , μας μίλησε για τους ήρωες των βιβλίων του-ανθρώπων με αρχές και αξίες-για τη διαδικασία της γραφής που είναι θεραπευτική, για το «μυστικό» της εκδοτικής του επιτυχίας και για τον ρόλο των ανθρώπων της τέχνης σε εποχές κρίσης, όπως αυτή που βιώνουμε σήμερα -Οι χαρακτήρες   των ηρώων σας  από ποια πλευρά της ζωής είναι βγαλμένοι; «Αν μιλάτε για το σύνολο του έργου μου, οι ήρωες μου είναι κυρίως από την πλευρά των ανθρώπων με αρχές και αξίες, άνθρωποι που ξέρουν ν’ αγαπούν τους συνανθρώπους τους και να σέβονται τους άλλους σ’ όποια κατηγορία, κοινωνική, εθνική φυλετική κι αν ανήκουν. Το ίδιο ισχύει και γι’ αυτό το βιβλίο μου» -Τι είναι αυτό που τους κάνει ξεχωριστούς; «Δεν ξέρω αν είναι ξεχωριστοί. Είναι άνθρωποι  βγαλμένοι από την πραγματική ζωή. Εγώ ο ίδιος έτυχε να κάθομαι σε εστιατόριο στη Θεσσαλονίκη και να δω να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μου μια σκηνή που είχα περιγράψει σε κάποιο βιβλίο μου που είχε κυκλοφορήσει έντεκα χρόνια πριν»   -Είστε από τους συγγραφείς που αγαπούν τους ήρωες των βιβλίων τους, που ταυτίζονται μαζί τους ή από αυτούς που κρατάνε αποστάσεις; «Ναι τους αγαπώ και μερικούς μάλιστα τους ζηλεύω. Ζηλεύω κυρίως τους ήρωές μου με ανωτερότητα ψυχής»   -Υπάρχουν στο βιβλίο σας πραγματικά στοιχεία ή μυθοπλαστικά; «Το κάθε μυθιστόρημά μου είναι μια σύνθεση βιωμάτων και μύθου. Επομένως υπάρχουν και από τα δυο στοιχεία»   -Γιατί γράφετε; «Ξεκίνησα να γράφω από μια πιεστική επιθυμία να βάλω στο χαρτί τραυματικά βιώματα που έζησα στην νεανική μου ηλικία στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, την Κύπρο, βιώματα όπως ο απελευθερωτικός αγώνας, οι συγκρούσεις με τους Τουρκοκυπρίους  και η τουρκική εισβολή του 1974. Στη συνέχεια έγραψα για άλλα θέματα που με απασχολούσαν, όπως οι ανθρώπινες σχέσεις.»   -Η διαδικασία της γραφής σας θεραπεύει ή σας «τραυματίζει»; «Η διαδικασία της γραφής είναι θεραπευτική. Είναι όπως όταν μοιράζεσαι με  άλλους τον  πόνο ή τη χαρά σου»   - Έχετε εκδώσει δεκατρία βιβλία. Υπάρχει κάποιο πρωταρχικό θέμα γύρω από το οποίο περιστρέφονται τα βιβλία σας; «Αυτό που ανέφερα παραπάνω. Οι ανθρώπινες σχέσεις, ο έρωτας, η αγάπη του ανθρώπου προς τον άνθρωπο, η καλοσύνη.»   -Από πού εμπνέεστε; «Από βιώματα του παρελθόντος ή από ερεθίσματα της σύγχρονης καθημερινής μας ζωής, από κάτι που βλέπω ή ακούω και με συγκινεί ή με ενθουσιάζει.»   -Επιχειρείτε να «περάσετε» κάποια διδάγματα, μηνύματα, αξίες, στους αναγνώστες σας; «Νομίζω από ένα μυθιστόρημα ο αναγνώστης βγάζει πάντα συμπεράσματα και παίρνει μηνύματα, θετικά ή αρνητικά. Αυτό δε σημαίνει  πως ο συγγραφέας γράφει ένα μυθιστόρημα για να διδάξει. Χωρίς να το επιδιώκει όμως, προβάλλει εικόνες και περιγράφει καταστάσεις που προβληματίζουν τον αναγνώστη και τον οδηγούν  σε  σκέψεις και συμπεράσματα.»    -Τι κερδίζει ο αναγνώστης από τα βιβλία σας; «Μάλλον αυτή την ερώτηση θα ήταν καλύτερα να την κάνετε στους αναγνώστες μου, γιατί προσωπικά, όπως ανέφερα πιο πάνω, δε γράφω για να διδάξω, απλά αφηγούμαι μια ιστορία. Τώρα αν αυτή η ιστορία αφήνει κάποιο κέρδος στον αναγνώστη μου, πέρα από την ψυχαγωγία, δεν είμαι σε θέση να το ξέρω.» -Ποιος είναι ο τελικός κριτής ενός βιβλίου; Πότε ένα βιβλίο βρίσκει την αμοιβή του; «Πιστεύω πως ο τελικός κριτής είναι ο αναγνώστης. Σ’ αυτόν απευθύνεται και αυτός ξέρει αν το βιβλίο τον συγκίνησε, ή τον άφησε αδιάφορο, αν του άρεσε ή τον ενόχλησε.» -Τα βιβλία σας έχουν γνωρίσει πολύ μεγάλη εκδοτική επιτυχία. Υπάρχει κάποιο μυστικό; «Η δική μου εξήγηση είναι πως βρίσκουν ανταπόκριση στο μέσο αναγνώστη. Το «μυστικό» νομίζω πως είναι πασίγνωστο. Ένας δυνατός μύθος και μια καλή δομή αποτελούν πάντα εγγύηση επιτυχίας.»  -Τι σημαίνει να είσαι συγγραφέας σήμερα; «Αυτό που σήμαινε πάντα. Ένας κοινός άνθρωπος που του αρέσει και έχει την ικανότητα να βάζει έντεχνα στο χαρτί εμπειρίες, απόψεις,  συναισθήματα.»   -Ποια είναι η ιδιαίτερη πατρίδα του συγγραφέα, του δημιουργού; «Θα έλεγα εκεί που μεγάλωσε, γιατί από εκεί έχει και τα περισσότερα βιώματα από τα οποία αντλεί και γράφει»   -Με τι δεν θα μπορούσατε να συνθηκολογήσετε ποτέ; «Με την ατιμία, την προδοσία, το φανατισμό, τη μισαλλοδοξία, το μίσος του ανθρώπου προς τον άνθρωπο.»   -Ποιος είναι ο ρόλος των ανθρώπων της τέχνης στην εποχή μας; «Θα έλεγα και πάλι πως ισχύει ότι  σε όλες τις εποχές: να  καλλιεργεί, να μορφώνει, να πλαταίνει τους ορίζοντές μας,   να μας θυμίζει ξεχασμένες αξίες.»   -Πιστεύετε ότι υπάρχει ιδεολογική σιωπή στην εποχή μας; «Δεν νομίζω. Αντίθετα, σήμερα ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα της ελεύθερης έκφρασης, της διατύπωσης επαναστατικών ιδεών,  πράγμα που δε συνέβαινε πάντα.»

Απαντώντας σε ένα μικρό ερωτηματολόγιο

Συγγραφέας του μήνα στις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ
 http://www.dioptra.gr/page.aspx?itemID=SPG460

1. Ποια ήταν η πηγή της έμπνευσης; 
Η πηγή της έμπνευσης στο συγκεκριμένο βιβλίο είναι όλα αυτά  που βλέπουμε γύρω μας, οι άστεγοι, οι άνθρωποι που ουσιαστικά ζητιανεύουν στα φανάρια παρακαλώντας σε  να σου πλύνουν τον παρμπρίζ του αυτοκινήτου, ν’ αγοράσεις χαρτομάντιλα.

2. Πόσο εύκολη είναι η συγγραφή;
Αν μιλάτε για τη συγγραφή μυθιστορήματος,  είναι εύκολη και δύσκολη υπόθεση. Όταν σου αρέσει να παρατηρείς όσα συμβαίνουν γύρω σου, συγκινείσαι από διάφορα πράγματα που βιώνεις   και  αυτή η συγκίνηση σε σπρώχνει να τα μυθοποιήσεις και  να τα μοιραστείς με άλλους,  η συγγραφή είναι εύκολη. Αν όμως καθόσουν, έτσι απλά, επειδή κάποιος σου πρότεινε ένα θέμα, να το κάνεις μυθιστόρημα, για μένα τουλάχιστον θα ήταν πολύ δύσκολη υπόθεση.  Γενικά όμως, θα έλεγα πως το εύκολο ή δύσκολο εξαρτάται από το πόσο ικανός είναι  κανείς στη μυθοπλασία, και πόσο μπορεί να δώσει το μύθο του με τον σωστό τρόπο.

3. Συνεχίζουν οι ήρωες του βιβλίου να υπάρχουν; Σκέφτεσαι άραγε κάποια φορά για το ποια θα μπορούσε να είναι η συνέχεια της πορείας τους;

Ναι, οι ήρωες συνεχίζουν πάντα να υπάρχουν για τον συγγραφέα, και κυρίως όταν αποτελούν χαρακτήρες που τους συναντούμε στην καθημερινή ζωή. Έζησα προσωπικά την επανάληψη μιας σκηνής από βιβλίο μου  ένα βράδυ που καθόμουν με παρέα σε εστιατόριο της Θεσσαλονίκης, όταν  κάποιος,  βλέποντας ένα παιδάκι που πουλούσε λουλούδια, φέρθηκε ακριβώς όπως ο ήρωάς μου στο  «Ακριβή κληρονομιά».

Όσο για τη συνέχεια της πορείας τους,  συνήθως έχεις  κάνει την επιλογή σου όσο γράφεις, αυτό όμως δεν αποκλείει να κάνεις και δεύτερες σκέψεις εκ των υστέρων.

4. Θα άλλαζες κάτι στην ιστορία του βιβλίου αν μπορούσες;
Συνήθως όχι, αν και μου έχει συμβεί να προβληματιστώ εκ των υστέρων.

5. Ποιος είναι ο πρώτος άνθρωπος που έδωσες να το διαβάσει, χειρόγραφο κιόλας;

Η γυναίκα μου. Πάντα διαβάζει τα βιβλία μου πριν πάνε στον εκδότη κι η γνώμη της έχει για μένα βαρύνουσα σημασία

6. Τι αισθάνθηκες όταν κράτησες για πρώτη φορά στα χέρια σου τυπωμένο το έργο σου;
Χαρα,, ικανοποίηση, περηφάνια

7. Σχεδιάζεις ήδη το επόμενό σου βιβλίο;
Πάντα

8. Ποιο είναι το αγαπημένο σου βιβλίο;
Αν εννοείται από την κλασσική λογοτεχνία είναι οι «Άθλιοι» του Ουγκώ. Από τη σύγχρονη λογοτεχνία, είμαι λίγο μπερδεμένος – ίσως να μην έχουν σιτέψει ακόμα μέσα μου όσα έχω διαβάσει.

9. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διάβασες;
«Απίθανη πρόταση», του Γιώργου Πολυράκη

10. Περιέγραψε τον εαυτό σου με δέκα επίθετα. 
Απλός, μέσος,  καθημερινός άνθρωπος, ευαίσθητος, ευσυγκίνητος, εύπιστος,  χαμηλών τόνων, διαισθητικός, φιλήσυχος.

11. Ποιες είναι οι σκέψεις σου στο άκουσμα των λέξεων, Εκδόσεις Διόπτρα (χωρίς λογοκρισία).
Εντιμότητα.
12. Ποιο είναι το αγαπημένο σου παιγνίδι;
Η κουβέντα με αγαπητούς φίλους
13. Χρώμα;
Γαλάζιο
14. Φαγητό;
Πολλά και τίποτα ιδιαίτερο
15. Λέξη;
Αγάπη
16. Ιστορική περίοδος;
Κλασική Ελλάδα
17. Ήρωας;
Γρηγόρης Αυξεντίου
18. Τι λατρεύεις στη ζωή;
Την καλή παρέα

Η ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ για το ΓΥΡΙΣΕ ΣΕΛΙΔΑ

Γύρισε σελίδα.... του Όμηρου Αβραμίδη (ΔΙΟΠΤΡΑ)

Δεν ξέρω αν ο τίτλος είναι μόνο για να ταιριάζει στο βιβλίο, όσο για να ταιριάζει με την πρόσφατη μετακόμιση του κ. Όμηρου Αβραμίδη από την Ωκεανίδα στην Διόπτρα, το νέο εκδοτικό του σπίτι. Γύρισε σελίδα λοιπόν και….

Λίγα λόγια για το βιβλίο…

Η Δανάη και ο Άδωνης, ένα πολύ ευτυχισμένο μέχρι πρόσφατα ζευγάρι. Εκείνη μεταφράστρια σε εκδοτικό οίκο, εκείνος βοηθός φαρμακοποιού. Χωρίς καμιά δικαιολογία ο Άδωνης θα κλείσει την πόρτα της κοινής τους ζωής και θα εξαφανιστεί. Καμιά εξήγηση, μόνο απελπισία για την Δανάη που αγνοεί το παρελθόν του αγαπημένου της και δεν κατανοεί πώς έγινε το πέρασμα από την απόλυτη ευτυχία στην μοναξιά και στην εγκατάλειψη. Πώς τόσα όνειρα έγιναν εφιάλτης.

Ο εφιάλτης όμως, ουσιαστικά είναι μόνο για τον Άδωνη. Η καταγωγή, του, αυτή που με τόσο κόπο κράτησε κρυφή, όλος ο αγώνας του για να επιβιώσει σε μια ξένη χώρα χωρίς να καταλάβει κανείς ότι δεν είναι στην πραγματικότητα έλληνας, τινάζονται στον αέρα και βρίσκεται ξανά στο μηδέν από το οποίο προσπάθησε τόσο σκληρά να ξεφύγει.

Κοινός παρανομαστής και των δύο ο Νεόφυτος, φίλος της Δανάης και συνάδελφος, αλλά και προστάτης ουσιαστικά του Άδωνη, ήταν εκείνος που τον βοήθησε να ξεκολλήσει από το πεζοδρόμιο, από τις δουλειές του ποδαριού, τις γεμάτες εξευτελισμό εξαιτίας της καταγωγής του. Και είναι και ο μόνος που ξέρει όλη την αλήθεια, χωρίς να έχει δικαίωμα να την πει όμως….

Όλα ανατρέπονται, η Οδύσσεια του Άδωνη αρχίζει, δίπλα στην Δανάη ο Αντώνης  χρόνια ερωτευμένος μαζί της και ο χωρισμός είναι η ευκαιρία του… Τίποτα όμως δεν τέλειωσε….

Δεν θα μπορούσα να πω τίποτα παραπάνω, χωρίς να χαλάσω την μαγεία αυτού του βιβλίου που ο… μαέστρος Όμηρος Αβραμίδης συνέθεσε την μελωδία του όπως μόνο εκείνος ξέρει!

Τον θαυμάζω βαθύτατα, τον εκτιμώ απεριόριστα και δεν έχω χάσει βιβλίο του! Με ξάφνιασε με το θέμα του τελευταίου του, όπως θα ξαφνιάσει και σας, θα σας δώσει μια άλλη οπτική των πραγμάτων στο θέμα της λαθρομετανάστευσης, μέσα από μια ιστορία βαθιά ανθρώπινη, σωστά δομημένη και με εξαιρετική δεξιοτεχνία ανεπτυγμένη. Οι ανατροπές που θα συναντάτε, παράλληλα με τα συναισθήματα των ηρώων, θα σας συγκινήσουν, ενώ υπάρχει αρκετό σασπένς για να σας κρατάει σε εγρήγορση και να διαφοροποιεί την ιστορία από ένα απλό «λαβ στόρυ». Θα περάσετε καλά, όπως πέρασα κι εγώ τις ώρες που θα του αφιερώσετε. 

Το εξώφυλλο καλύτερο από το προηγούμενο που μου είχε φανεί λίγο πρόχειρο  και η τιμή του βιβλίου (όπως την βρήκα εγώ) στα 12 Ευρώ.

Καλή ανάγνωση!

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα: 

Όμηρος Αβραμίδης γεννήθηκε στην Kύπρο, σπούδασε ελληνική και γαλλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εφαρμοσμένη γλωσσολογία στη Σορβόννη και εργάστηκε ως καθηγητής στην κυπριακή μέση εκπαίδευση. Το 1975 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου εργάστηκε ως μεταφραστής και επιμελητής βιβλίων, ως διευθυντής σύνταξης σε εκδοτικές εταιρείες και ως αντιπρόσωπος ξένων εκδοτικών οίκων στην Ελλάδα. Αυτό εδώ είναι το δέκατο βιβλίο του. Πρωτοεμφανίστηκε το 1997 με το μυθιστόρημα H κίτρινη σημαία, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ωκεανίδα». Ακολούθησαν: O δρόμος του φεγγαριού («Εμπειρία Εκδοτική» 1999), Με τα μάτια της ψυχής («Ωκεανίδα» 2000), Ακριβή κληρονομιά («Ωκεανίδα» 2001), Άκου το τραγούδι της βροχής («Ωκεανίδα» 2002) και Γιατί, Αλλάχ; («Ωκεανίδα» 2004), Σαν ανοιξιάτικη μπόρα («Ωκεανίδα» 2005), η συλλογή διηγημάτων Η αγάπη είναι το μυστικό («Ωκεανίδα» 2004), Με τα φτερά της ελπίδας («Εμπειρία Εκδοτική» 2006) και Οι δρόμοι της καρδιάς («Ωκεανίδα» 2007). Από το 2002 ασχολείται αποκλειστικά με τη συγγραφή.

Περισσότερα για εκείνον στην διεύθυνση:  http://www.omirosavramidis.gr/ 

Αναρτήθηκε από ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ στις 11:15 π.μ.

12 σχόλια:

1. 

"ζαχαρούλα.."16 Ιουλ 2012 12:12:00 μ.μ.

Το διάβασα σε ένα απόγευμα.. (όπως ΟΛΑ τα βιβλία του κ. Αβραμίδη)..

Με κράτησε εκεί... με "υποχρέωσε " σε μία άλλη οπτική των πραγμάτων..!!!

Βιβλίο που "φεύγει" γρήγορα αλλά μένεις στη σκέψη σου για "πολύ"!!!

σε φιλώ Λενάκι μου..... καλή εβδομάδα να έχεις!!!

Απάντηση

Απαντήσεις

1. 

ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ17 Ιουλ 2012 4:40:00 μ.μ.

Ζαχαρένια μου χαίρομαι που σου άρεσε το βιβλίο, χαίρομαι που και εσύ είσαι φανατική αναγνώστρια του κ. Αβραμίδη! Να περνάς όμορφα μικρό!

Απάντηση

2. 

Yianna17 Ιουλ 2012 10:01:00 μ.μ.

Καλό βράδυ Λένα μου. Αγόρασα το νέο βιβλίο του κυρίου Αβραμίδη και το φυλάω για τις διακοπές του καλοκαιριού. Έχω όλα του τα βιβλία και δηλώνω και γω φανατική οπαδός του!!!!

Απάντηση

3. 

Λένα Μαντά18 Ιουλ 2012 1:40:00 μ.μ.

Τότε σου συσνιστώ και της Κριεζιώτου το βιβλίο και θα με θυμηθείς! (Και πριν με θυμηθείς, σου λέω οτι το Σάββατο θα είμαι στην Κύπρο στο Public της Λευκωσίας, για να στηρίξω με τον τρόπο μου τις εκδηλώσεις που θα γίνουν εκεί για φιλανθρωπικο σκοπό!) Φιλιά!!!!

Απάντηση

4. 

Yianna18 Ιουλ 2012 9:30:00 μ.μ.

Μόλις σήμερα ήταν τα τέκνα στο Public και δεν είπαν τίποτα, δεν υπάρχει διαφημιστικό??? Τι ώρα θα είσαι εκεί???

Απάντηση

5. 

ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ18 Ιουλ 2012 11:37:00 μ.μ.

Απο τις 11 μεχρι την 1!

Απάντηση

6. 

Ελευθερία27 Ιουλ 2012 4:22:00 μ.μ.

Μα Δανάη και Άδωνις; Μια τέτοια συγκυρία "αέρινων" ονομάτων σε προκαταλαμβάνει νομίζω πιεστικά για την υπόθεση και τους ήρωες. Αφήστε να κάνουμε και καμιά εικόνα μόνοι μας!
Τέλως πάντων, εγώ δε διαβάζω αυτού του είδους τα βιβλία, οπότε δε μου πέφτει και λόγος...

Μια ερώτηση μόνο για σας κυρία Μαντά. Διαβάζετε Ζυράννα Ζατέλη;

Απάντηση

7. 

Λένα Μαντά27 Ιουλ 2012 4:57:00 μ.μ.

Όχι αγαπητή Ελευθερία! Δεν διαβάζω Ζατέλη γιατί δοκίμασα να το κάνω και δεν με τράβηξε, δεν με συγκίνησε. Ας πούμε πως κι εγώ δεν διαβάζω "αυτού του είδους τα βιβλία".... Όσο για το συγκεκριμένο βιβλίο του κ. Αβραμίδη, μεγαλύτερο λάθος δεν μπορούσατε να κάνετε κρίνοντας μόνο από τα ονόματα. Είναι μια βαθιά ανθρώπινη ιστορία που ο συγγράφέας την διηγείται με λόγια απλά και κατανοητά χωρίς να ψάχνει ποιες είναι οι πιο δυσνόητες λέξεις για να τις τοποθετήσει στο κείμενο. Αλλά δεν υπάρχει πιο υποκειμενικό θέμα από ένα βιβλίο! Καλό Σ/Κ!

Απάντηση

8. 

Ελευθερία29 Ιουλ 2012 11:31:00 π.μ.

Αχ να πάρει η ευχή! Χτες σκεφτόμουν το σχόλιο που έκανα εδώ και συνειδητοποίσα ότι η ερώτηση ήταν αγενής. Ζητώ συγγνώμη λοιπόν, πείτε πως δεν την έκανα...
Και πάλι συγγνώμη. Αλήθεια.

Απάντηση

9. 

ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ29 Ιουλ 2012 6:19:00 μ.μ.

Δεν είναι αγένεια να ρωτάς έναν αναγνώστη αν διαβάζει συγκεκριμένο συγγραφέα! Δεν θίχτηκα λοιπόν, όπως αν με ρωτούσατε αν διαβάζω... Χίσλοπ! Απλώς θεώρησα την κριτική του βιβλίου βάσει των ονομάτων βεβιασμένη και άδικη. Το συγκεκριμένο μιλάει για τον ρατσισμό και την ξενοφοβία,για την κατάρα που σέρνει πίσω του ενας μεταναστης... Καλή εβδομάδα Ελευθερία!

Απάντηση

10. 

Unknown3 Αυγ 2012 10:16:00 π.μ.

Ο Όμηρος Αβραμίδης κι εσείς είστε οι αγαπημένοι μου συγγραφείς! Χαίρομαι τόσο πολύ που διαβάζω από σας για τον κο.Αβραμίδη αυτά τα καλά λόγια! Εγώ το βρήκα 14€ και δεν το πήρα γιατί δυστυχώς δεν περισσεύουν.....Μακάρι τα βιβλία να ήταν οικονομικότερα για να μπορούσαμε να τα παίρναμε όλοι! Το δικό σας βιβλίο το τελευταίο 18,50€ το βρήκα! Σας εύχομαι καλή συνέχεια καλοκαιριού, και καλές εμπνέυσεις για καταπληκτικά δημιουργήματα!

Απάντηση

Απαντήσεις

1. 

ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ7 Αυγ 2012 9:52:00 π.μ.

Η αλήθεια έιναι οτι οι τιμές κυμαίνονται ανάλογα την περιοχή και το βιβλιοπωλείο. Το δικό μου πάντως σε κάποια βιβλιοπωλεία είναι στα 15.93 ευρώ, τιμή για την οποία πασχίσαμε τόσο εγώ οσο και ο εκδότης μου κ. Ψυχογιός, ακριβώς γιατί οι εποχές είναι δύσκολες για όλους. Όμορφα να περάσετε το υπόλοιπο του καολοκαιριού!